Vertekend beeld Elliot

Margareth, een 25 jaar oude zendelinge, reist vol idealen naar het Andes gebergte in Ecuador om onder de indianen te werken. Ze ziet aanvankelijk weinig vrucht op haar werk, maar stijgt in aanzien vanwege haar aandeel bij de geboorte van een baby in stuitligging. Ze werkt aan een vertaling van de Bijbel in de lokale taal. Maar dan vindt er een tragische gebeurtenis plaats waarin Margareth ook een aandeel heeft. Een gebeurtenis die haar beeld van zendingswerk, van haarzelf en vooral haar beeld van God ingrijpend verandert.

De rauwe werkelijkheid van het zendingsleven bleek niet overeen te komen met het idealistische plaatje dat veel Amerikaanse lezers hadden. Men kon zich niet voorstellen dat God een afloop zoals in dit boek zou toestaan.
Maar Elisabeth Elliot schreef uit ervaring. Ze had als zendelinge heel wat teleurstellende ervaringen gehad. ‘Tja, lieve mensen, dat doet hij toch echt.’ reageerde ze.

Dit verhaal geeft niet alleen een realistisch beeld van zendingswerk, maar stelt de lezer ook indringende vragen over het eigen Godsbeeld.